بزرگداشت کریمان و تجلیل از انسانهای وارسته ، همیشه و در همه جا پسندیده است. چنان که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و فرزندان معصومش علیهم السلام بالاترین تکریم ها و تجلیل ها شایسته و بایسته به نظر می رسد؛ اما برخاستن و در حالِ قیام
( دست بر سر نهادن ) تواضع و احترامی است که هنگام شنیدن نام هیچکس ، جز ( قائم آل محمد علیهم السلام ) به صورت سنت مؤکّد درنیامده است.
امام رضا علیه السلام هنگام ذکر نام ( قائم ) ارواحنا فداه از جای برخاسته ، و دست بر سر نهاده و می فرمودند : خدایا فرجش را برسان و قیامش را آسان گردان.(۱)
از امام صادق علیه السلام سوال شد : علت برخاستن ، در موقع شنیدن نام حضرت قائم علیه السلام چیست ؟؟
حضرت سلام الله علیه فرمودند : زیرا برای او غیبتی طولانی است ، و از شدّت مهربانی خود نسبت به دوستانش ، هر کس را که به این لقب از او یاد کند ، به دیده ی عنایت می نگرد؛ زیرا این لقب یادآور قیام آن حضرت می باشد و به خاطر بزگداشت آن وجود مقدّس است که باید بنده ی خاضع و فروتن ، هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام با دیدگان شریفش به او نگاه می کند ، برخیزد و احترام کند و تعجیل در فرج او را از خدای تعالی بخواهد.(۲)
پیام این قیام ، احترام به حضرت قائم علیه السلام و اعلام آمادگی برای آرمانهای مقدّس و قیام جهانی اوست.
●●●●●●▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬●●●●●●
پی نوشت ها :
۱ و ۲ : منتخب الأثر ، ص ۵۰۶ .